Авваламбор ҳақиқий бойлик қалбда бўлишини яхшилаб англаб, тўла ишонч ҳосил қилиб олишимиз даркор.

Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам айтадилар: Давоми»

 

Шу кеча (якшанбага ўтар кеча) саҳарлик қилиб якшанба кунга тўғри келган Тосуо рўзасини тутамиз.

 

Эртага ҳам саҳарлик қилиб душанба кунга тўғри келаётган Ошуро рўзасини тутамиз.

Давоми»

Саҳиҳ ҳадисларда собит бўлган набавий қиссалардан

Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳу айтадилар:

Пайғамбар соллаллоҳу алайҳи ва саллам ҳузурларига бир киши келиб: «Мен (очлик ва йўқлик туфайли) оғир аҳволда қолдим» деди.

Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам дарҳол аёлларидан бирма-бир уйларида бирон таом бормикин деб суриштирдилар.

Барча аёлларидан кетма-кет: «Сизни ҳаққу рост (рисолат – Ислом дини) ила пайғамбар қилиб юборган Зотга қасамки, сувдан бошқа ҳеч нарса йўқ», деган жавоб келди.

Шундан кейин у зот саҳобаларига юзланиб: «Мана бу кишини шу кеча ким меҳмон қила олади?», деб сўрадилар Давоми»

Анас ибн Молик розияллоҳу анҳу айтадилар:

«مَا سُئِلَ رسول الله صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ عَلَى الإسْلاَمِ شَيْئاً إِلاَّ أعْطَاهُ ، وَلَقَدْ جَاءهُ رَجُلٌ ، فَأعْطَاهُ غَنَماً بَيْنَ جَبَلَيْنِ ، فَرجَعَ إِلَى قَوْمِهِ ، فَقَالَ : يَا قَوْمِ ، أسْلِمُوا فإِنَّ مُحَمَّداً يُعطِي عَطَاءَ مَن لا يَخْشَى الفَقْر ، وَإنْ كَانَ الرَّجُلُ لَيُسْلِمُ مَا يُريدُ إِلاَّ الدُّنْيَا ، فَمَا يَلْبَثُ إِلاَّ يَسِيراً حَتَّى يَكُونَ الإسْلاَمُ أحَبَّ إِلَيْهِ مِنَ الدُّنْيَا وَمَا عَلَيْهَا».

رواه مسلم

Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва салламдан Ислом йўлида нима сўралса дарҳол бериб юборардилар (токи одамларнинг Исломга бўлган рағбатлари ва муҳаббатлари зиёда бўлсин учун). Дарвоқеъ, бир киши (у зотнинг ҳузурларига садақа сўраб) келганида икки тоғ орасини тўлдириб турган қўйларни бериб юбордилар. Шунда у инсон ўз қавмига (қишлоғига) қайтиб бориб: Эй қавмим, (тезда) Исломга киринглар, зеро Муҳаммад (соллаллоҳу алайҳи ва саллам) камбағалликдан (асло) қўрқмайдиган инсондек (катта-катта бойликларни) шундай бериб юбораверар экан, деди. Давоми»

Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва салламнинг асҳоблари (янги) ой ва (янги) йил кираётган (кунлар)да қуйидаги дуони худди Қуръонни ўрганишганидек ўрганиб олардилар: Давоми»

Ақида, фиқҳ, сийрат, тарих, тарбия, психология ва сиёсат каби буюк илмларнинг муҳим қоидаларини ўз ичига олган гўзал қисса

Абу Нажиҳ Амр ибн Абаса розияллоҳу анҳу ривоят қилиб айтадилар:

(1)

Мен жоҳилият даврида (Ислом келишидан аввал) инсонлар бутларга (ва ҳар хил нарсаларга) сиғинар эканлар, улар албатта залолатга кириб – адашиб кетишган, (ҳақ йўл борасида) уларда ҳеч нарса йўқ (яъни, жаҳолат ботқоғига ботиб қолишган)лигини ҳис қилиб юрардим Давоми»