Ақида, фиқҳ, сийрат, тарих, тарбия, психология ва сиёсат каби буюк илмларнинг муҳим қоидаларини ўз ичига олган гўзал қисса

Абу Нажиҳ Амр ибн Абаса розияллоҳу анҳу ривоят қилиб айтадилар:

(1)

Мен жоҳилият даврида (Ислом келишидан аввал) инсонлар бутларга (ва ҳар хил нарсаларга) сиғинар эканлар, улар албатта залолатга кириб – адашиб кетишган, (ҳақ йўл борасида) уларда ҳеч нарса йўқ (яъни, жаҳолат ботқоғига ботиб қолишган)лигини ҳис қилиб юрардим Давоми»

Абу Барза Ал-Асламий розияллоҳу анҳудан ривоят.

Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам айтдилар: Давоми»

Муоз ибн Жабал розияллоҳу анҳудан ривоят.

Пайғамбар соллаллоҳу алайҳи ва саллам айтдилар: Давоми»

Биринчи ҳадис:

Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳудан ривоят.

Пайғамбар соллаллоҳу алайҳи ва саллам айтдилар: Давоми»

Абу Бакр, Умар ва Умму Айман розияллоҳу анҳумнинг Аллоҳ ва Расулига бўлган соғинчлари ва кўз ёшлари

Анас ибн Молик розияллоҳу анҳу айтадилар: Давоми»

Уммул-муъминин Оиша розияллоҳу анҳо айтадилар:

Бир камбағал аёл олдимга икки қизчаси билан келди. Мен унга уч дона хурмо бердим. (Уйимизда бошқа таом йўқ эди). У аёл ҳар бир қизига бир донадан хурмо бериб, учинчисини ўзи емоқчи бўлди. Хурмо донасини оғзига олиб борар экан, иккала қизи ҳам унга тикилиб ана шу учинчи дона хурмога интилдилар.

Шунда аёл хурмо донасини ўртасидан иккига бўлиб қизларига берди Давоми»