Қуйидаги сатрларда дунё ҳаётини эзгулик ва яхшиликлар билан ғанимат билиб, тезроқ ҳаракат қилиб, солиҳ амалларни кўп-кўп бажариб олишга тарғиб этувчи баъзи ҳадиси шарифлар билан танишамиз.

1-ҳадис:

Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳудан ривоят.

Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам айтдилар:

(( بَادِرُوا بِالأعْمَال فِتَناً كقطَعِ اللَّيْلِ المُظْلِمِ ، يُصْبحُ الرَّجُلُ مُؤْمِناً وَيُمْسِي كَافِراً ، وَيُمْسِي مُؤمِناً ويُصبحُ كَافِراً ، يَبيعُ دِينَهُ بعَرَضٍ مِنَ الدُّنيا ))

رواه مسلم

«Қоп-қоронғу кечанинг бўлакларидек (бостириб келадиган) фитналар (етиб келиши)дан олдин (тезроқ яхши) амалларни қилиб олишга шошилинглар! (Ана шу хатарли фитналар келган пайтларда) мўмин ҳолида тонг оттирган киши кеч кергунча кофир бўлиб қолади ёки мўмин ҳолида тунаган киши кофир бўлиб тонг оттирадиган бўлиб қолади, ўз динини дунёнинг арзимас матоси йўлида сотиб юборади».

(Имом Муслим ривоятлари)

 

2-ҳадис:

Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳудан ривоят.

جاءَ رَجُلٌ إِلَى النَّبيِّ صلى الله عليه وسلم فَقَالَ : يَا رسولَ الله ، أيُّ الصَّدَقَةِ أعْظَمُ أجْرَاً ؟

قَالَ : (( أنْ تَصَدَّقَ وَأنتَ صَحيحٌ شَحيحٌ ، تَخشَى الفَقرَ وتَأمُلُ الغِنَى ، وَلاَ تُمهِلْ حَتَّى إِذَا بَلَغتِ الحُلقُومَ قُلْتَ لِفُلان كذا ولِفُلانٍ كَذا ، وقَدْ كَانَ لِفُلانٍ ))

مُتَّفَقٌ عَلَيهِ .

Бир киши Набий соллаллоҳу алайҳи ва саллам ҳузурларига келиб деди:

Эй Расулуллоҳ, ажри энг улуғ бўлган садақа қайси?

Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам жавоб бердилар:

«Сен соғлом бўлган ҳолингда, нафс истагинг бахилликка чорлаб турган пайт, камбағалликдан қўрқиб, бойликни орзу қилиб туришингга қарамасдан (Аллоҳ учун) бериб юборадиганинг садақа энг афзал садақадир. Садақа беришни кечиктириб ўтирмагин, қачон жонинг ҳалқумингга тиқилган пайт «фалончига садақа беринглар, пистончига садақа беринглар» деб васият қилишга шошилиб қоласан, ваҳоланки, у пайт топган-тутган мол-мулкинг писмадонга (меросхўрларингга) ўтиб кетган бўлади!».

(Муттафақун алайҳи – имом Бухорий ва имом Муслим ривоятлари)

 

3-ҳадис

Жобир ибн Абдуллоҳ розияллоҳу анҳумодан ривоят.

قَالَ رجل للنبي صلى الله عليه وسلم  يَومَ أُحُد : أَرَأيتَ إنْ قُتِلتُ فَأَيْنَ أَنَا ؟ قَالَ : (( في الجنَّةِ )) فَأَلْقَى تَمَرَاتٍ كُنَّ في يَدِهِ ، ثُمَّ قَاتَلَ حَتَّى قُتِلَ .

مُتَّفَقٌ عَلَيهِ .

Бир киши Уҳуд (ғазоти рўй бераётган) куни Пайғамбар соллаллоҳу алайҳи ва салламдан сўради:

Агар мен қатл қилинсам қаерда бўламан (яъни, жаннатга кираманми)?

Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам жавоб бердилар:

«Жаннатда бўласан!»

Шунда у (саҳобий) қўлларидаги хурмо доналарини ташлаб жангга киришиб кетдилар ва қатл этилдилар.

(Муттафақун алайҳи – Бухорий ва Муслим ривоятлари)

 

4-ҳадис

Анас ибн Молик розияллоҳу анҳудан ривоят.

أنَّ رسول الله صلى الله عليه وسلم أخذ سيفاً يَومَ أُحُدٍ فَقَالَ : (( مَنْ يَأخُذُ منِّي هَذَا ؟ )) فَبَسطُوا أيدِيَهُمْ كُلُّ إنسَانٍ مِنْهُمْ يقُولُ : أَنَا أَنَا .

قَالَ صلى الله عليه وسلم : (( فَمَنْ يَأخُذُهُ بحَقِّه ؟ )) فَأَحْجَمَ القَومُ فَقَالَ أَبُو دُجَانَةَ : أنا آخُذُهُ بِحَقِّهِ ، فأخذه فَفَلقَ بِهِ هَامَ المُشْرِكِينَ .

رواه مسلم .

Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам Уҳуд куни бир қилични кўтариб: «Мана буни мендан ким (қабул қилиб) олади?» дедилар. Улар (саҳобалар)нинг ҳар бирлари қўлларини узатиб: «Мен, мен» дейишди.

Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам: «Ким бунинг ҳаққини бажо этиш шарти билан (қабул қилиб) олади?» дедилар. Шунда одамлар (қўлларини тушириб) тўхтаб қолдилар. Абу Дужона (Симок ибн Хараша) розияллоҳу анҳу эса: «Мен унинг ҳаққини бажо этиш шартига рози бўлган ҳолда (қабул қилиб) оламан» дедилар. Кейин уни (Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва салламнинг муборак қўлларидан) олиб мушрикларнинг калласини ёра бошладилар.

(Имом Муслим ривоятлари)

 

5-ҳадис

Зубайр ибн Ади раҳимаҳуллоҳ айтадилар:

أتينا أنسَ بن مالك رضي الله عنه فشكونا إِلَيْه مَا نلقى مِنَ الحَجَّاجِ . فَقَالَ : (( اصْبرُوا ؛ فَإنَّهُ لا يَأتي زَمَانٌ إلاَّ والَّذِي بَعدَهُ شَرٌّ مِنهُ حَتَّى تَلقَوا رَبَّكُمْ )) سَمِعتُهُ مِنْ نَبِيِّكُمْ صلى الله عليه وسلم.

رواه البخاري .

Анас ибн Молик розияллоҳу анҳунинг олдиларига келиб Ҳажжождан кўраётганимиз зулмлардан шикоят қилдик. Шунда у киши айтдилар:

«Сабр қилинглар! Зеро, (энди) бирор замон келмайди, илло ундан кейингиси ундан ёмонроқ бўлади, то Раббингизга рўбарў бўлгунингизга қадар (сабр қилинглар)». Бу сўзларни мен Пайғамбарингиз соллаллоҳу алайҳи ва салламдан эшитганман.

(Имом Бухорий ривоятлари)

•┈┈┈┈┈┈•✿❁✿•┈┈┈┈┈┈•

Ислом Овози телеграм канали

https://telegram.me/islomovozi