Савол: Аёл киши ўзининг умр йўлдоши учун зийнат тариқасида бурнини тештириб, зирак тақиши жоизми ёки йуқми, шунга холис жавобингизни берсангиз.

Аҳмад.

Жавоб: Қизларнинг кичиклик пайтида қулоғини тештириш ва унга тақинчоқ тақиш одати қадим-қадимдан ҳамма халқларда ҳам мавжуд.  

كَذَا يَجُوزُ ثَقْبُ أُذُنِ الْبَنَاتِ الْأَطْفَالِ لِأَنَّ فيه مَنْفَعَةَ الزِّينَةِ , وكان يُفْعَلُ ذلك في زَمَنِهِ عليه الصَّلَاةُ وَالسَّلَامُ إلَى يَوْمِنَا هذا من غَيْرِ نَكِيرٍ (تبيين الحقائق – 6 / 227).

«Шунингдек гўдак қизларнинг қулоғини тешиш жоиздир. Чунки бунда зийнат манфаати мавжуд. Бу иш Расулуллоҳ алайҳиссалоту вассалом замонларидан то ҳозирги кунимизгача бирор қаршиликсиз қилиб келинган». (Табйийнул-ҳақоиқ – 6/227).

Бироқ бурунни тештириб зирак тақиш ҳақида китобларда бирор нарса дейилмаган, валлоҳу аълам.

Усаймин раҳимаҳуллоҳдан шу ҳақда сўралганда у киши мана бундай жавоб берганлар:

وأما ثقب الأنف: فإنني لا أذكر فيه لأهل العلم كلاماً، ولكنه فيه مثُلة وتشويه للخلقة فيما نرى، ولعل غيرنا لا يرى ذلك، فإذا كانت المرأة في بلد يعد تحلية الأنف فيها زينة وتجملا فلا بأس بثقب الأنف لتعليق الحلية عليه. مجموع فتاوى ابن عثيمين.

«Аммо бурунни тешишга келсак, мен бу масалада аҳли илмларнинг бирор сўзларини эслай олмайман. Лекин бизнингча, бунда «мусла» ва хилқатни бузиш бор. Эҳтимол (уламолардан – тарж.) биздан бошқа кимдир бундай деб ўйламас. Агар аёл бурунга тақинчоқ тақиш зийнат ва гўзаллик деб саналадиган мамлакатда яшаса, бурунни тақинчоқ тақиш учун тешишнинг зарари йўқ».

 (http://www.islamweb.net/ver2/fatwa/ShowFatwa.php?lang=A&Id=126559&Option=FatwaId)

Ислом қоидаларидан яна шу нарса ҳам маълумки, аёл киши ўз зийнатларини бегона эркакларга кўрсатиши мумкин эмас. Бу ҳақда Нур сурасининг 31 оятида батафсил баён қилинган. Асъад Ҳавмад бу оят тафсирида жумладан, бундай ёзган:

وَأَنْ لاَ يُبْدِينَ زِينَتَهُنَّ ( كالسِّوارِ والخَاتَمِ والكُحْلِ والخِصَابِ . . . ) إِلاَّ للأَزْوَاجِ وآبَاءِ الأَزْوَاجِ والإخْوَةِ وأَبْنَائِهِمْ ، وَأبْنَاءِ الأَخَوَاتِ ، وأَبْنَاءِ الأَزْوَاجِ ، وَبَقِيةِ المَحَارِمِ الذينَ عَدَّدهُمْ اللهُ تَعَالَى فِي هَذِهِ الآيَةِ ..) . أيسر التفاسير لأسعد حومد – 1 / 2704).

«Аёллар (билакузук, узук, сурма, хина каби) зийнатларини эрларидан, эрларининг оталаридан, ака-ука ва уларнинг ўғилларидан, опа-сингилларининг ўғилларидан, эрларининг ўғилларидан ва Аллоҳ мана шу оятда санаган маҳрамлардан бошқаларга кўрсатмасинлар…» (Айсарут-тафосир – 1/2704).