26-боб: Зулмнинг ҳаромлиги ҳақида … ояту ҳадислар давоми

216-ҳадис шарҳи

• Мусулмон киши гуноҳ қилиб қўйса, агар Аллоҳ унинг гуноҳини кечирмаса, у гуноҳига яраша жазосини олганидан сўнг охирги манзили жаннат бўлади
• Саҳобаи киромлардан ҳам баъзи гуноҳларга қўл уриб қўйганлари бўлган
• Дунёда маза қилиб яшаган кофир инсон қиёмат куни дўзахга бир лаҳзага чўктириб чиқарилганидан сўнг ўзини дунёда энг бахтсиз бўлиб, энг оғир азоблар ичида яшаб ўтгандек ҳис қиладиган бўлиб қолади
• Гуноҳдан тўхтаган мусулмон кишининг айбини яшириш ислом одобларидан
• Шаҳидлик мартабасига етиш ҳам қарздор инсоннинг қарзини соқит қилмайди. Бировларнинг ҳақ-ҳуқуқларини ўз эгаларига адо этмагунча жавобгарликдан қутулмайди.
• Кофир кимсанинг исмини айтиб «Фалончи кофир дўзахий» деб айтиш жоиз бўлмайди, илло Қуръон ва Суннатда унинг исми очиқ-ойдин айтилиб дўзахий экани баён қилинган бўлса. Лекин умумий қоида: кофирлар дўзахий эканлигида шубҳа йўқ.

Podcast: Play in new window | Download